freno

freno
freno (Del lat. frēnum).
1. m. Mecanismo que sirve en las máquinas y carruajes para moderar o detener el movimiento.
2. Instrumento de hierro que se compone de embocadura, camas y barbada, y sirve para sujetar y gobernar las caballerías.
3. Sujeción que se pone a alguien para moderar sus acciones.
freno acodado. m. Equit. freno cerrado o gascón, oportuno para hacer la boca a los potros, porque los lastima menos que los demás.
beber el freno un caballo. fr. Equit. Sacar el bocado de los asientos con la lengua y subirlo a la parte superior de la boca.
correr alguien sin freno. fr. Entregarse desordenadamente a los vicios.
meter a alguien en freno. fr. Contenerlo, ponerlo en sus justos límites.
morder el freno un caballo. fr. Equit. tascar el freno.
saborear el freno un caballo. fr. Equit. Mover los sabores para refrescar la boca haciendo espuma.
tascar el freno. fr. Equit. Dicho de un caballo: Morder el bocado o moverlo entre los dientes.
2. Dicho de una persona: Resistir la sujeción que se le impone, pero sufriéndola a su pesar.
tirar del freno a alguien. fr. Contenerlo en sus acciones, reprimirlo.
trocar alguien los frenos. fr. coloq. Hacer o decir las cosas trocadamente, poniendo una en lugar de otra.
V. cinta de frenos.

Diccionario de la lengua española. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?
Sinónimos:

Mira otros diccionarios:

  • freno — sustantivo masculino 1. Área: mecánica Dispositivo de una máquina o de un motor que sirve para disminuir su velocidad o para detenerlo: freno de mano. frenos de disco Dispositivo de frenado que comprende principalmente un disco sobre el que se… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • freno — / freno/ s.m. [lat. frenum, dal tema di frendĕre digrignare i denti ]. 1. (equit.) [parte dei finimenti che si mette in bocca al cavallo e a cui s attaccano le redini per reggerlo e guidarlo] ▶◀ morso. 2. (mecc.) [dispositivo capace di… …   Enciclopedia Italiana

  • freno- — Elemento prefijo del gr. «phrḗn, phrenós», inteligencia …   Enciclopedia Universal

  • freno- — {{hw}}{{freno }}{{/hw}} primo elemento: in parole composte della terminologia medica significa ‘mente’: frenologia, frenopatia …   Enciclopedia di italiano

  • freno- — elem. de comp. Exprime a noção de faculdade mental (ex.: frenopatia).   ‣ Etimologia: grego phrén, enós, diafragma, coração, espírito, vontade …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • freno- — DEFINICIJA u prvom dijelu riječi znači mišljenje, duša, svijest, onaj koji se odnosi na svijest, mišljenje, duševni život [frenologija] ETIMOLOGIJA grč. phreno ; phrḗn <G phreós>: ošit; duša, srce, mišljenje, svijest …   Hrvatski jezični portal

  • freno — (Del lat. frenum.) ► sustantivo masculino 1 MECÁNICA Mecanismo que sirve para disminuir la velocidad o detener un sistema mecánico dotado de movimiento: ■ hay que revisar los frenos del coche antes de salir de viaje. 2 MECÁNICA Pedal o palanca… …   Enciclopedia Universal

  • Freno — Para otros usos de este término, véase Freno (desambiguación). Freno de disco de una motocicleta …   Wikipedia Español

  • freno — fré·no, frè·no s.m. AU 1. morso costituito da una barra metallica a cui si legano le redini, che si mette in bocca al cavallo o ad altri animali per guidarli 2. dispositivo per rallentare o arrestare il moto di un veicolo, di una macchina o di… …   Dizionario italiano

  • freno — {{hw}}{{freno}}{{/hw}}o freno s. m. 1 Finimento al quale si attaccano le redini per guidare gli animali | Morso | Mordere il, rodere il –f, (fig.) essere insofferente alla disciplina | Allentare, stringere il –f, (fig.) lasciare maggiore, minore… …   Enciclopedia di italiano

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”