mandar

mandar
mandar (Del lat. mandāre).
1. tr. Dicho del superior: Ordenar al súbdito.
2. Imponer un precepto.
3. Legar, dejar a alguien algo en testamento.
4. Enviar a alguien o remitir algo.
5. Encomendar o encargar algo.
6. Manifestar la voluntad de que se haga algo.
7. Equit. Dominar el caballo, regirlo con seguridad y destreza.
8. desus. Ofrecer, prometer algo.
9. intr. Regir, gobernar, tener el mando. U. t. c. tr.)
10. prnl. Dicho de una persona: Moverse, manejarse por sí misma, sin ayuda de otra.
Está enfermo. [m6]No se puede mandar.
11. Am. Mer. Cumplir o hacer cumplir lo significado por el infinitivo.
Se mandó cambiar. [m6]Mándalo mudar.
12. p. us. Dicho de una pieza: En los edificios, comunicarse con otra.
13. p. us. Servirse de una puerta, escalera u otra comunicación.
a mandar. loc. interj. U. para declararse dispuesto a cumplir los deseos de otro.
bien mandado. loc. adj. bienmandado.
estar alguien o algo mandado recoger. fr. despect. coloq. Estar anticuado o pasado de moda.
mal mandado. loc. adj. malmandado.

Diccionario de la lengua española. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат
Sinónimos:

Antónimos:

Mira otros diccionarios:

  • mandar — verbo transitivo 1. Decir (una persona) que [otra persona] haga [una cosa]: El profesor nos mandó deberes para casa. Sinónimo: ordenar. 2 …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • mandar — a mandar a um recado; pop. mandar à fava. mandar de mandaram este casaco de Lisboa. mandar em ninguém manda em mim!. mandar para mandar para a outra vida. mandar por mandou o por Leixões; mandou o pelo correio (pelo comboio, etc) …   Dicionario dos verbos portugueses

  • mandar — v. tr. 1. Dar ordens a (ex.: mandar nos empregados). = GOVERNAR 2. Dar ordem de (ex.: mandaram evacuar o edifício; mandou que se calassem). = DETERMINAR, EXIGIR 3. Ordenar, exigir . 4. Governar, reger. 5. Dirigir. 6. Enviar (ex.: já mandámos a… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Mandar — steht für: das Volk Mandar in Sulawesi: Mandar (Volk) die Sprache der Mandar von Sulawesi: Mandar (Sprache) Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichne …   Deutsch Wikipedia

  • mandar — 1. Como transitivo, se construye de formas diversas según su significado: a) Con el sentido de ‘dar la orden [de hacer algo]’, el complemento directo es normalmente un infinitivo o una oración subordinada introducida por que: «Mandó construir una …   Diccionario panhispánico de dudas

  • Mandar — may refer to: the Mandar people the Mandar language a medicinally important tree in the Ayurveda a name of Ganesha and a boy s name in Maharashtra the name of a mountain in Hinduism a coral tree also known as Erythrina indica,which has medicinal… …   Wikipedia

  • mandar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: mandar mandando mandado     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. mando mandas manda mandamos mandáis mandan… …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • mandar — (Del lat. mandare, encargar una misión.) ► verbo transitivo 1 Ordenar a una persona la realización de una cosa: ■ mandó que salieran de clase. ANTÓNIMO obedecer 2 Encargar a una persona que haga una cosa: ■ como no podía salir, mandó a su hijo a… …   Enciclopedia Universal

  • mandar — enviar; cf. niño de los mandados; me mandaron una caja de vino de Australia, ¿qué te parece? , mándame una tarjeta desde Jerusalén ¿quieres? ■ mandar a cambiar mandar a freír monos al África mandar a gu …   Diccionario de chileno actual

  • mandar — manda envoyer. Mandar bèu : frapper juste. Mandar rasclar de canas, ou rasclar de botas, mandar petar : envoyer paître, envoyer pondre. Mandar a Barut : envoyer au diable à Beyrouth. Au mandar de la bala : au coup d envoi. L an mandat quauquei… …   Diccionari Personau e Evolutiu

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”